2019, 4 dagen jong. Eigenlijk is de jaarwisseling best een raar fenomeen. Zijn deze dagen niet als alle anderen? Waarom hechten we zo’n bijzondere waarde aan de jaarcyclus, aan oud en nieuw. Voor mijzelf is het denk ik net als met jullie, dit is van jongs af aan al zo bepaalt. We zijn er mee groot gebracht.
Voor ‘t eerst mee naar familie, oudejaarsavond vieren, waarbij je vlak voor 12-en uit het lekker warme bed wordt gehaald om naar t vuurwerk te kijken en daarna slaapdronken in de auto of in t ergste geval op de fiets nog naar huis terug moet. Volgend dag vroeg op, snoepzakken halen, óók bij de gekke buurman waar je altijd een beetje tegen opzag om naar binnen te gaan, maar ja, een lekkere snoepzak maakte veel goed.
Wat later, als ook de oud en nieuw van ¨dagen doorhalen en feest vieren” achter je ligt, komen de onvermijdelijke terugblikken en jaaroverzichten, het “oude”, en de voortdurende vraag over goede voornemens, het “nieuwe” er is geen ontkomen aan. Je merkt dat je ook zelf even stil gaat staan bij wat je het afgelopen jaar allemaal hebt meegemaakt. Hoe kijk je daar op terug en voel je daarbij de behoefte om daar iets in te veranderen? Je onderbuikgevoel liegt daarbij nooit, maar je verstand of misschien wel de angst voor de verandering, is vaak te groot om ook echt te zeggen: Ik ga het voortaan anders aanpakken. Dit vraagt moed en doorzettingsvermogen. Het vraagt ook een omgeving die je ondersteund in deze verandering.
Niet alle veranderingen pakken even goed uit. Soms had je er meer van verwacht. Maar een ding levert het altijd op: Je blijft nooit zitten met het knagende gevoel van; had ik ooit maar dit of dat gedaan, of: waarom heb ik toen en toen niet….
Heel vaak brengt het maken van andere keuzes ook verrassende welkome bijkomstigheden mee, nieuwe inzichten, weer een beetje zelfkennis, nieuwe mensen leren kennen, nieuwe kansen.
En als je niet dat onderbuikgevoel hebt om de dingen anders te gaan doen. Wat als je eigenlijk best tevreden terugkijkt op het afgelopen jaar? Moet je je dan zorgen gaan maken? Waarderen wat je hebt en tevreden zijn met je situatie is ook prima en een comfortabel gevoel. Daar is niks mis mee.
En waarom zou je moeten wachten tot oud en nieuw en niet ergens half april kunnen besluiten om de dingen anders te gaan doen? Waarom wachten tot het kalenderjaar voorbij is? Direct doen, niks mis mee denk ik. Soms moet je het moment pakken en niet voorbij laten gaan, anders denk je al snel had ik toch maar toen de keuze gemaakt, nu is het telaat.
Dit is de laatste nieuwjaarstoespraak die ik mag uitspreken, half april zal ik na 12 jaar afscheid nemen als bestuurslid van de vereniging. Lange tijd heb ik het voorrecht gehad om de rol als voorzitter te mogen invullen. Nu is het de hoogste tijd om ruimte te maken en anderen de mogelijkheid te geven hier weer een heel eigen invulling aan te geven. Is er al iemand die de voorzittershamer over gaat nemen? Nee nog niet, we zijn druk doende om daarvoor mensen te benaderen. En als dat niet op tijd lukt, is dat erg? dat denk ik niet. Ik denk dat we een prima bestuur hebben waarin de taken duidelijk verdeeld zijn. Dat geeft meer dan voldoende basis om de tijd nemen die nodig is om een andere voorzitter te vinden. Voor nu genoeg gezegd daarover.
Ik wens jullie namens het bestuur een gezond en succesvol 2019, waarop je straks kunt terugkijken zonder te denken had ik toen toch maar dit of dat gedaan….. Gelukkig nieuw jaar!!